Ik heb een enorme weg afgelegd om te staan waar ik nu sta!  

Ans heeft zich door haar verleden ontplooid tot ervaringsdeskundige en ZZP-er in de zorg en gebruikt haar verleden en ervaringen om andere mensen te inspireren. Van het geven tot gastlessen op scholen tot ‘gewoon’ het vertellen van haar verhaal over onder andere eenzaamheid, waarmee zij hoopt dat het drempels voor iemand weg kan halen.  

Ans benoemt dat zij eenzaamheid heeft ervaren, als het gevoel te hebben met niemand in contact te staan, ‘gek hé, terwijl ik omringd werd door familie, vrienden en kennissen’. De contacten die er waren, waren op dat moment niet de contacten waar Ans de behoefte aan had. Deze gevoelens in samenhang met alle gebeurtenissen in haar leven hebben voor Ans tot donkere periodes in haar leven geleid. ‘Ik ben van erg diep gekomen’. Zoals mijn moeder wel eens zei ‘Het is nog nooit zo donker geweest of het wordt weer licht’. Dit kan Ans nu met een glimlach op haar gezicht zeggen, want zij heeft hard gevochten om te staan waar zij nu staat.  

Ans wil meegeven aan diegene die met gevoelens van eenzaamheid kampen erover te praten om de neerwaartse spiraal van eenzaamheid te doorbreken. Het is belangrijk om stilaan toch sociaal contact op te zoeken, ook al heb je hier (aanvankelijk) geen zin in. ‘Zeg het tegen iemand, je hoeft niet te benoemen dat je eenzaam bent, maar dat je hulp kunt gebruiken’. Begin met kleine, haalbare stapjes. Hoe kleiner de drempel, hoe groter de kans op succes!  

‘Pak de hulp die wordt aangeboden, met beide handen aan, want wie niet probeert weet niet wat het resultaat had kunnen zijn’. Gaandeweg zul je iets tegenkomen, waardoor je je gehoord en gezien voelt. Wel wil Ans op het hart drukken dat je zelf de eerste stap moet zetten, maar met de juiste hulp/persoon stapsgewijs verder kunt groeien en uiteindelijk met de ups en downs komt waar je wil zijn.